Maider IANTZI
MUNDUKO FOROA BASQUE CULINARY CENTER

TURISMO GASTRONOMIKOAREN AUKERAK ESPLORATZEN

GASTRONOMIA ETA TURISMOA BEREZ DIRA LAGUNAK, BATAK BERTZEA INDARTZEN DU. EDOZEIN LEKUTARA TURISTA GISA DOANA AGIAN EZ DA MUSEOETARA SARTZEN, BAINA JAN ETA EDAN EGIN BEHAR DU. GORA DOA TURISMO GASTRONOMIKOA ETA HORREN ADIBIDE APARTA DA SEKTORE HONEN MUNDUKO LEHEN FOROA HARTU DUEN DONOSTIA.

Turismo gastronomikoaren lehendabiziko foroak estu lotutako bi alorretako hogei bat aditu elkartuko ditu bi egunez Basque Culinary Centerren (BCC), munduko hainbat aldetatik etorritakoak. Horregatik, atzo goizetik mugimendu handia sumatzen zen pasilloetan. Hango eta hemengo adituak esperientziak eta zaporeak partekatzen zituzten, elkarrekin hobetzeko asmoz. Aurreneko eztabaidan, Erik Wolf (Wold Food Association erakundeko zuzendaria), Pedro Subijana (Akelarreko chefa), Sinma DaShow (Singapurrekoa, Street Food-en aditua) eta Jon Warren (San Sebastian Food) definizio bila hasi ziren.

Wolfek erran zuen, azken batean, janez eta edanez bizitzen ditugun esperientzia bereziak, gero gogoan atxikitzen ditugunak direla turismo gastronomikoa osatzen dutenak. Bertako herritarrez ere ez garela ahantzi behar azpimarratu zuen, gure hiri propioan ere turista izan gaitezkeelako.

Warrenek gaineratu zuen bisitariek gastronomia «autentikoa» deskubritu nahi dutela eta San Sebastian Food-en, klase, erakustaldi eta abarrekin janariaz harago joaten direla, esperientzia osoak biziz.

Ia mende erdi eltze tartean daraman Subijanak, aldiz, gazte batzuek Euskal Sukaldaritza Berria deitutakoari hasiera eman ziotenean, duela 40 urte, sukaldaritzak inongo prestigiorik ez zuenean, bihotzetik atera zitzaiena egin zutela oroitu du, egiten ari zirenaz kontziente izan gabe. Elkarlanean hasi ziren, poliki-poliki, eta kudeaketa onarekin eta, batez ere, pertsonekin eta talde lanarekin, gauza ugari lortu dituztela adierazi zuen. Bertze 40 urte iraun nahi lituzke hala, bere lemarekin: «Pozik egon gaitezke, baina ez asebeteta, beti hobetu daiteke».

DaShowk, azkenik, “Not for sale” Singapurren egin duen lana esplikatu zuen. Herrialde honek hagitz bereak dituen “Street Food” saltokien ingurukoa da proiektua, hiru urtetan egin duena. Merkataritza-guneetan dauden postu horiek herriko ondarearen parte direla nabarmendu zuen. Adibidez, 300 postu omen daude martxan 40 urte baino gehiago janari mota bera saltzen daramatenak. Turismoan ustiatu gabeko merkatu bat dela agertu zuen, hagitz berezia, eurena, kultura eta ondasunekin gertatzen den bezala, kopiatu ezin dena. «Gauza hagitz baliotsua eta babestu egin behar dena».

Historiak eta pertsonak

“Not for sale” proiektuan, postuz postu ibili dira saltzaileekin solasean eta, lehendabizikoz, pertsona hauetako bakoitzaren historia dokumentatu dute. «Ederrena, jendearekin konektatzen zaituena, historiak dira, zein zailtasun izan dituzten eta nola aurre egin dieten euren ahotik aditzea», adierazi zuen Street Food-eko adituak.

«Zerk eragin du gastronomia gero eta gehiago bidaien motibazio izatea?», galdetu zien Wolfek kideei, eta Internet, hara edo hona erakartzen gaituen marketina eta herri aunitzen ahalmen ekonomikoa handitzea aipatu zituzten, baita hegazkinak autobus bihurtu izana eta hedabideetako erreportajeen eragina ere.

Gaur egun osoan jarraituko du Basque Culinary Centerrek eta Turismoaren Mundu Erakundeak sustatutako ekimenak, Basquetour (Lakua), Gipuzkoako Foru Aldundia eta Donostiako Udala lagun. Maria Canabal emakumea eta gastronomia batzen dituen eta martxoan Bilbon egin zen Parabere Forum-eko presidentea etorriko da, besteak beste. Culinary-tourism.com-en irakur daiteke egitaraua eta informazio gehiago.